پروتکل ارتباطی دوربین شبکه
هر دوربین مداربسته شبکه برای ارسال و دریافت اطلاعات ازپروتکل ارتباطی مختص خود استفاده می کند. این پروتکل برای دوربین شبکه مانند زبان برای انسان است. از این رو دوربین های با پروتکل متفاوت امکان برقراری ارتباط تحت یک نرم افزار را در شبکه نخواهد داشت و این موضوع باعث محدودیت های زیادی در دوربین های شبکه خواهد شد.
ONVIF در واقع یک انجمن جهانی برای ایجاد یک استاندارد عمومی در ساخت و ارتباط دوربین های مداربسته شبکه است. واژه Onvif مخفف Open Network Video Interface Forum (انجمن ارتباط باز ویدئویی شبکه) است. این انجمن با هدف ایجاد یک استاندارد جهان مشمول برای ارتباط دوربین های شبکه بدون توجه به تولید کنندگان ان ساخته شده است.
باید بدانید که در صورت نصب یک دوربین شبکه بدون امکانات ONVIF امکان اضافه کردن یک دوربین با مارکی متفاوت در همان شبکه وجود نخواهد داشت. از این رو عملکرد و هدف این انجمن از اهمیت بالایی برخوردار است.
انجمن ONVIF به طور کلی سه هدف را دنبال می کند:
استاندارد سازی ارتباط بین تجهیزات حفاظتی شبکه
امکان استفاده از دوربین ها در شبکه بدون توجه به مارک یا برند
امکان دسترسی تمامی شرکت ها و تولید کنندگان به تکنولوژی ارتباطی ONVIF
پیش باید توجه داشته باشید که دوربین های با قابلیت ONVIF با وجود هزینه ی تا حدی بالاتر امکان بسیار مهمی را در اختیار شما قرار می دهند و آن امکان تعمیر، نگهداری و گسترش سیستم مداربسته شبکه بدون وجود دغدغه در مورد امکان همخوانی پروتکل دوربین ها از انها استفاده کنید.
1) تطابق پروتکل دستگاه و دوربین ها: اولین نکته در زمان انتخاب دستگاه NVR تطابق دستگاه با پروتکل دوربین هاست. توجه داشته باشید که در سیستم های شبکه مانند دستگاه های انالوگ نمی توان هر دوربینی را بدون توجه به مدل و تولید کننده به سیستم اضافه کرد.
در صورتی که می خواهید از مدل های متفاوتی از دوربین در یک محل استفاده کنید باید تمامی دوربین های دارای پروتکل Onvif باشند. این پروتکل یک پروتکل مشترک بین تولید کننده های مختلف است که امکان نصب دوربین های مختلف را در یک سیستم به شما می دهد.
2) تعداد کانال های دستگاه: تعداد کانال های دستگاه NVR باید هنواره برابر یا بیشتر از دوربین های نصب شده در محل باشند.
3) بالاترین کیفیت ضبط دستگاه: در کاتالوگ دستگاه معمولا بالاترین کیفیت قابل ضبط در دستگاه نوشته می شود. توجه داشته باشید که این کیفیت باید حتما بیش از کیفیت تصویر دوربین های شما باشد. در غیر این صورت دستگاه قادر به ضبط تصویر دوربین ها با کیفیت واقعی دوربین نخواهد بود.
4) پهنای باند ورودی دوربین: دستگاه NVR دارای پهنای باندی محدود در ورودی است. این به این معناست که اطلاعات ورودی دستگاه باید در محدوده ای خاص محدود شوند. در صورتی که از تعداد زیادی دوربین های با کیفیت در محل استفاده می کنید حتما توجه داشته باشید که اطلاعات ارسالی به دستگاه از پهنای باند ماکزیمم آن بیشتر نباشد. این پهانای باند را با واحد Mbps در مشخصات دستگاه نشان می دهند.
5) کیفیت تصویر خروجی دستگاه: دستگاه NVR دارای دو خروجی دیجیتال برای نمایش تصاویر است. این خروجی ها امکان مشاهده تصاویر تا کیفیت مشخصی را به شما می دهد. برای مثال ممکن است شما از یک دوربین 5مگا پیکسل در محل استفاده کرده باشید و حتا دستگاه قابلیت ضبط با این کیفیت را داشته باشد اما شما در مانیتور یا تلویزیون خود تصاویر را با کیفیت 2 یا 3 مگا پیکسل ببینید.
6) تعداد هاردها و ظرفیت قابل پشتیبانی: تعداد و ظرفیت هاردهای قابل اتصال به دستگاه NVR محدود است. توجه داشته باشید که در صورتی که نیاز به ضبط تصاویر برای مدت طولانی دارید باید حتما این موضوع را از قبل پیش بینی کنید.
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
برق انقلابی ترین رشته ی جهان
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت