برق ، انقلابی نو در صنعت

ابر رسانا
ابررسانا ها ، برخی از فلزها ، آلیاژها یا ترکیب های فلزات هستند که در دماهای پایین نزدیک به صفر مطلق ، مقاومت الکتریکی و نفوذ پذیری مغناطیسی خود را از دست می دهند و رسانایی الکتریکی آنها بینهایت زیاد می شود ، محدوده دمایی به ماهیت ماده بستگی دارد ، که از حدود 0/5 تا 18 درجه کلوین است ، خاصیت ابر رسانایی در فلزات قلیایی ، فلزهای نجیب و مواد فرومغناطیس مشاهده نشده است ، بلکه به طور عمده در عنصر هایی که اتم آن ها 3 ، 5 یا 7 الکترون در لایه ظرفیت خود دارند و مقاومت الکتریکی آن ها در دمای معمولی زیاد است بوجود می آید. پدیده ابر رسانایی از همان آغاز کشف ، توجه دانشمندان را به خود جلب کرده بود ، <<اونز>> اولین کسی بود که هلیم را مایع کرد و نخستین بار خواص ابر رسانایی مواد را در چنین دماهای پایینی اندازه گرفت و معلوم داشت که مقاومت الکتریکی جیوه در دمای 4/2 درجه ی کلوین به شدت محو می شود ، در طول 75 سال اخیر ، فلزات و آلیاژ های دیگر هم به فهرست ابر رساناها افزوده شدند. ابر رسانایی در دماهای بالا هم امکان پذیر است ، کوپرات با فرمول شیمیایی 6،9O3Cu 2YBr که در دمای 93 درجه کلوین خواص ابر رسانایی را نشان می دهد.